ISSN 1831-5380
Mapa strony | Klauzula prawna | Pliki cookie | FAQ | Kontakt | Drukuj

Wstęp

Zapewnienie obiegu informacji we wszystkich językach urzędowych to dla Unii Europejskiej obowiązek i priorytet.

Zakres i złożoność tego zadania jest często niedoceniana. Jednak biorąc pod uwagę coraz większą ilość dokumentacji i jej wielojęzyczny charakter, codzienna realizacja tego zadania jest możliwa tylko dzięki ciągłemu ulepszaniu stosowanych metod pracy oraz racjonalizowaniu działań.

Międzyinstytucjonalny przewodnik redakcyjny doskonale wpisuje się w ten trend. Opracowanie to, którego historia sięga 1993 r. – gdy powstawało Vademecum redaktora – jest wynikiem długich negocjacji, w których aktywnie uczestniczyły wszystkie instytucje Unii Europejskiej. Próba normalizacji konwencji językowych dla tak dużej liczby języków może się wydawać utopią. A jednak rezultatem tej nietypowej kompozycji jest udane dzieło – dwadzieścia cztery wersje językowe są dostępne w internecie (https://publications.europa.eu/code//).

Dwudziestu czterem grupom językowym udało się stworzyć wspólną strukturę gwarantującą jednorodność wizerunku przekazywanego przez Unię Europejską jej obywatelom. Przewodnik zbliża do siebie różne grupy językowe, jak również instytucje, organy i jednostki zdecentrali­zowane, których w ostatnich latach pojawia się coraz więcej. Jest więc bezpośrednim dowodem na to, że wielojęzyczność nie musi być barierą nie do pokonania. Europa chce odpowiadać na potrzeby wszystkich: przygotowany Przewodnik ma jednoczyć zasoby językowe, tak aby pozorna różnorodność była czynnikiem łączącym tych, którzy uczestniczą w przygotowywaniu tekstów wydawanych przez Unię Europejską.

Decyzje międzyinstytucjonalnego komitetu odpowiedzialnego za Przewodnik są stosowane we wszystkich instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii, a zadaniem Urzędu Publikacji jest czuwanie nad przestrzeganiem wspólnie ustalonych zasad. Ich stosowanie jest gwarancją wizerunku Europy służącej obywatelom: zapewniającej im dostęp do dokumentów w ich językach z zachowaniem spójności przekazywanych w nich informacji.

Martine REICHERTS
Dyrektor generalna
Urzędu Publikacji

Uwaga:
Tekst niniejszego „Wstępu” został pierwotnie opublikowany w języku francuskim.
Ostatnia aktualizacja: 1.7.2013
Góra strony
Poprzednia stronaNastępna strona