Odniesienia

Podstawa prawna

Decyzja 69/13/Euratom, EWWiS, EWG z dnia 16 stycznia 1969 r. ustanawiająca Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 13 z 18.1.1969), uchylona i ostatnio zastąpiona decyzją Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji, Trybunału Sprawiedliwości, Trybunału Obrachunkowego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 26 czerwca 2009 r. w sprawie organizacji i działania Urzędu Publikacji Unii Europejskiej (Dz.U. L 168 z 30.6.2009, s. 41):

„Artykuł 1

Urząd Publikacji Unii Europejskiej jest urzędem międzyinstytucjonalnym, odpowiedzialnym za wydawanie publikacji instytucji Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej w możliwie najlepszych warunkach”.

Komitet zajmujący się koordynacją publikacji Komisji zdefiniował pojęcie publikacji jako „tekst powielony, którego wydanie jest uwzględnione w wydatkach budżetowych i który zasadniczo jest przeznaczony dla odbiorcy zewnętrznego”.

Do zadań Urzędu Publikacji należy m.in.:

—

standaryzacja formatów,

—

ujednolicenie formy tekstów do publikacji.

Uwaga:

Zgodnie z ww. decyzją nazwę „Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich” zastąpiono nazwą „Urząd Publikacji Unii Europejskiej”, z mocą od dnia 1 lipca 2009 r.

Mandat

Niniejszy Przewodnik redagują następujące podmioty:

—

komisja międzyinstytucjonalna, wyznaczona przez Komitet Zarządzający Urzędu Publikacji, która składa się z przedstawicieli następujących instytucji: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejski Bank Centralny, Europejski Trybunał Obrachunkowy, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, Europejski Komitet Regionów;

—

zespół koordynacyjny ds. przewodnika redakcyjnego powołany w Urzędzie Publikacji;

—

międzyinstytucjonalne grupy językowe (po jednej na język), których przedstawiciele są wyznaczani przez członków komisji międzyinstytucjonalnej.

Komisja międzyinstytucjonalna wyznacza oficjalnych przedstawicieli, którzy bezpośrednio uczestniczą w pracach grup językowych. Komisja ta może występować w charakterze arbitra, jeśli pojawi się poważny problem.

Zespół koordynacyjny odpowiada za całokształt zarządzania procedurami; ustala plan pracy, czuwa nad spójnością decyzji podejmowanych w różnych grupach, dba o aktualizację i rozwój procedur. Do zadań zespołu należy też zarządzanie stroną internetową Przewodnika; zespół bezpośrednio uczestniczy w ich opracowywaniu.

Grupy językowe są odpowiedzialne za opracowanie i monitorowanie własnych wersji językowych, przy wsparciu zespołu koordynacyjnego. Przedstawiciele Urzędu Publikacji w poszczególnych grupach językowych koordynują pracę i dbają o przepływ informacji między grupami a zespołem koordynacyjnym. Grupy językowe skupiają przedstawicieli różnych jednostek językowych z poszczególnych instytucji: prawników lingwistów, tłumaczy, terminologów, korektorów itd.

Ponadto prowadzone są regularne konsultacje z różnymi gremiami decyzyjnymi, w zależności od zagadnienia, zwłaszcza z Sekretariatem Generalnym, Służbą Protokolarną i służbami do spraw stosunków zewnętrznych w Komisji Europejskiej. Utrzymywane są też ścisłe kontakty z różnymi organizacjami międzynarodowymi, szczególnie w dziedzinie normalizacji (ISO).