Urząd Publikacji – Międzyinstytucjonalny przewodnik redakcyjny – 3. Zasady redakcji – 3.2. Zasady odesłań do aktów

3.2. Zasady odesłań do aktów

3.2.1. Formy tytułu

Tytuł aktu może przybrać dwie formy: pełną lub skróconą.

Kiedy akt przywołuje się po raz pierwszy w tekście innego aktu, podaje się jego pełny tytuł, a odniesienie do Dziennika Urzędowego, w którym został on opublikowany, zamieszcza się w przypisie. W umocowaniu pełny tytuł jest podawany w głównym tekście, natomiast w motywach, artykułach i załącznikach ten tytuł jest podawany w przypisach.

W późniejszych odesłaniach do wcześniej przywołanego aktu używa się skróconego tytułu, nie wskazując instytucji przyjmującej akt ani odniesienia do Dziennika Urzędowego.

Tytuł pełny

Elementami składającymi się na pełny tytuł są:

—

określenie rodzaju aktu (rozporządzenie, dyrektywa itd.),

—

nazwa instytucji lub organu, które przyjęły akt,

—

numer [zawierający odpowiedni skrót lub akronim („UE”, „Euratom”, „UE, Euratom”, „WPZiB”), rok oraz numer porządkowy aktu],

—

data przyjęcia (a dla aktów przyjętych wspólnie przez Parlament Europejski i Radę – data podpisania),

—

temat (czyli określenie przedmiotu aktu),

—

w przypadku aktów z podwójną numeracją – numer nadany przez instytucję przyjmującą akt (zob. Podwójna numeracja w pkt 1.2.2).

Szyk wymienionych powyżej elementów tytułu jest różny w różnych wersjach językowych. W języku polskim poszczególnych części tytułu nie oddziela się przecinkami.

Tytuł w wersji pełnej jest zawsze podawany wraz z odniesieniem do Dziennika Urzędowego, w którym został opublikowany. W umocowaniu pełny tytuł podawany jest w tekście, a odniesienie do Dziennika – w przypisie:

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/476 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie środków, które Unia może podjąć po przyjęciu przez organ ds. rozstrzygania sporów WTO sprawozdania dotyczącego zagadnień antydumpingowych i antysubsydyjnych (¹) […]

(¹)

Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 6, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2015/476/oj.

Gdy akt po raz pierwszy przywoływany jest w motywie, artykule lub załączniku, pełny tytuł jest podawany w przypisie razem z odniesieniem do Dziennika Urzędowego:

(14)

Uznaje się, że transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 (²), nie prowadzą do ustalania poziomu cen rynkowych na podstawie czynników podaży i popytu […]

(²)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2015/2365/oj).

Uwaga:

Odesłanie do pełnego tytułu zawiera wszystkie słowa składające się na tytuł, takie jak „i zmieniająca(-e)” lub „i uchylająca(-e)”, nie zawiera jednak słów dodanych poniżej tytułu: „tekst jednolity”, „wersja przekształcona” itp.

Tytuł skrócony

Tytuł skrócony jest używany w motywach, artykułach i załącznikach. Elementami składającymi się na tytuł skrócony są:

—

określenie rodzaju aktu,

—

nazwa instytucji lub organu, które przyjęły akt, w wypadku pierwszego odesłania,

—

numer [tzn. odpowiedni skrót lub akronim („UE”, „Euratom”, „UE, Euratom”, „WPZiB”), rok oraz numer porządkowy aktu],

—

w przypadku aktów z podwójną numeracją – numer nadany przez instytucję przyjmującą akt (zob. Podwójna numeracja w pkt 1.2.2):

(45)

Zwierzęta hodowlane czystorasowe wpisane do ksiąg hodowlanych powinny być identyfikowane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 (²).

[…]

(²)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2016/429/oj).

Tytuł skrócony, bez wskazania instytucji przyjmującej akt i bez odsyłacza do przypisu, jest używany w późniejszych odesłaniach do aktu już wcześniej przywołanego:

(46)

W przypadku zwierząt hodowlanych czystorasowych z rodziny koniowatych rozporządzenie (UE) 2016/429 przewiduje […]

Uwaga:

Kiedy przywoływany jest konkretny akt delegowany lub wykonawczy, zarówno w formie pełnej, jak i w formie skróconej tytułu, wskazanie rodzaju aktu zawsze zawiera słowa „delegowany” lub „wykonawczy”:

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Kiedy zaś w tekście aktu przywołuje się ten właśnie akt, wskazanie rodzaju aktu nie zawiera słów „delegowany” ani „wykonawczy”, np.: „przyjmuje niniejsze rozporządzenie”, „załącznik do niniejszego rozporządzenia”, „niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich”, „art. 2 niniejszej decyzji” itp.