Urząd Publikacji – Międzyinstytucjonalny przewodnik redakcyjny – 1.2. Seria L

1.2.2. Numeracja aktów

Numery nadawane są przez Urząd Publikacji.

Elementy numeracji

Numer aktu składa się z trzech elementów, ułożonych w następującej kolejności:

—

skrótu lub akronimu domeny, umieszczonego w nawiasach („UE” dla Unii Europejskiej, „Euratom” dla Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, „UE, Euratom” dla Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, „WPZiB” dla wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa),

—

roku publikacji, zapisanego czterema cyframi,

—

numeru porządkowego, z jednej wspólnej serii numerów, niezależnie od domeny i rodzaju dokumentu, składającego się z różnej liczby cyfr w zależności od potrzeb:

(domena) RRRR/N

Numeracja przed 1 stycznia 2015 r.

Sposób numeracji aktów był wówczas różny dla różnych typów aktów. W odniesieniach należy zachować ówczesną numerację.

Zasady ogólne

Gdy rok jest poprzedzony numerem porządkowym, stosuje się skrót „nr”:

rozporządzenie Komisji (UE) nr 16/2010

decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 284/2010/UE

Natomiast gdy numer porządkowy jest poprzedzony rokiem, nie stosuje się skrótu „nr”:

decyzja Komisji 2010/300/UE

Rok zapisuje się czterema cyframi (przed 1 stycznia 1999 r. – dwoma):

rozporządzenie Komisji (WE) nr 23/1999

decyzja Rady 2010/294/UE

rozporządzenie Rady (WE) nr 2820/98

Uwaga:

Skróty i akronimy domen zmieniały się na przestrzeni czasu, wraz z przyjmowaniem nowych Traktatów lub zmian do Traktatów:

—

przed 1 listopada 1993 r. używano skrótów „EWG”, „EWWiS” i „Euratom”,

—

od 1 listopada 1993 r. (daty wejścia w życie traktatu z Maastricht): „EWG” zostało zastąpione przez „WE”. Pojawiły się też skróty „WSiSW” (wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne), WPZiB (wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa) i „KPC” (konwencje podpisane pomiędzy państwami członkowskimi),

—

skrót „EWWiS” nie jest używany od 24 lipca 2002 r. – po wygaśnięciu Traktatu EWWiS,

—

od 1 grudnia 2009 r.: w następstwie wejścia w życie Traktatu z Lizbony skrót „WE” został zastąpiony przez „UE”. Jeśli chodzi o skróty wprowadzone w następstwie wejścia w życie traktatu z Maastricht, to skrót „WPZiB” został zachowany, natomiast „WSiSW” oraz „KPC” nie są już używane.

Numeracja

Aktom nadawano wówczas numer porządkowy z jednej z odrębnych serii numerów, a kolejność elementów numeracji zależała od typu aktu.

Rozporządzenia

Akty te otrzymują numerację typu: „(skrót lub akronim) [umieszczony w nawiasach okrągłych] numer porządkowy/rok”:

rozporządzenie (UE) nr 641/2010

Sposób zapisu numeracji rozporządzeń zmieniał się na przestrzeni czasu. Oto kolejne etapy:

—

od 1952 r. do 31 grudnia 1962 r. (wyłącznie numer):

rozporządzenie nr 1

—

od 1 stycznia 1963 r. do 31 grudnia 1967 r. (dodanie odniesienia do roku oraz odpowiedniego Traktatu):

rozporządzenie nr 1009/67/EWG

—

od 1 stycznia 1968 r. (zmiana pozycji skrótu odnoszącego się do Traktatu):

rozporządzenie (EWG) nr 1470/68

Dyrektywy

W dyrektywach po roku umieszcza się numer porządkowy i skrót lub akronim:

dyrektywa Rady 2010/24/UE

Od 1 stycznia 1992 r. do 31 grudnia 2014 r. numer był nadawany przez Sekretariat Generalny Rady.

Niektóre starsze dyrektywy zawierają w tytule liczebnik porządkowy:

pierwsza dyrektywa Rady 73/239/EWG

Decyzje

W decyzjach publikowanych w części L I rok i skrót lub akronim umieszcza się po numerze porządkowym:

decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 477/2010/UE

Decyzje przyjęte w procedurze ustawodawczej oraz rozporządzenia numeruje się w ramach wspólnej serii numerów porządkowych (decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 477/2010/UE, rozporządzenie Komisji (UE) nr 478/2010, rozporządzenie Komisji (UE) nr 479/2010…).

W decyzjach publikowanych w części L II po roku umieszcza się numer porządkowy i skrót lub akronim:

decyzja Rady 2010/294/UE

Budżety

Ostateczne przyjęcie budżetu ogólnego oraz budżety korygujące mają numery, które pojawiają się w spisie treści i na stronie tytułowej (np. 2010/117/UE, Euratom), ale nie są cytowane w odesłaniach.

Podwójna numeracja

Niektóre dokumenty mogą mieć podwójną numerację:

—

numer nadany przez Urząd Publikacji (np. „(UE) 2015/299”),

—

numer nadany przez instytucję przyjmującą akt (np. „EBC/2015/5”, „ATALANTA/4/2015”).

W aktach prawnych i instrumentach prawnych Europejskiego Banku Centralnego, jak również w decyzjach Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa numer nadany przez instytucję przyjmującą akt umieszczany jest w nawiasie na końcu tytułu:

decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/299 […] (EBC/2015/5)

decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (WPZiB) 2015/711 […] (ATALANTA/4/2015)

W niektórych aktach numer nadany przez Urząd Publikacji nie zawiera domeny i umieszczany jest w nawiasie kwadratowym na końcu tytułu. Chodzi o decyzje różnego rodzaju rad i komitetów utworzonych na mocy umów międzynarodowych, akty dotyczące Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), akty dotyczące Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) i regulaminy Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ):

decyzja nr 1/2015 Komitetu Ambasadorów AKP–UE […] [2015/1909]

decyzja Wspólnego Komitetu EOG nr 159/2014 […] [2015/94]

decyzja Urzędu Nadzoru EFTA nr 226/17/COL […] [2018/564]

regulamin nr 78 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) […] [2015/145]

Podwójna numeracja przed 1 stycznia 2015 r.

Akty mające znaczenie dla Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), akty dotyczące Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) i regulaminy Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) mają wyłącznie numer nadany przez instytucję przyjmującą akt.

Akty i inne teksty nienumerowane

Niektóre akty i inne teksty nie otrzymują numeru, jak na przykład:

—

umowy międzynarodowe (zob. pkt 1.2.3(b) „L II – Akty o charakterze nieustawodawczym”) dołączone do decyzji,

—

informacje dotyczące dat wejścia w życie umów międzynarodowych (wyłącznie informacje publikowane w serii L),

—

sprostowania.