9.1.3. Adresy w tekstach wielojęzycznych
W wielojęzycznych tekstach instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii Europejskiej listy adresowe są zwykle składane tylko raz, tak aby zapewnić ich spójność.
Uwaga:
W tekstach jednojęzycznych, jeżeli adresy zapisywane są
w tym samym formacie we wszystkich wersjach językowych (np. w tabeli zawierającej
wykaz adresów, pojawiającej się na tej samej stronie we wszystkich wersjach),
stosowane są zasady dotyczące dokumentów wielojęzycznych.
Państwa członkowskie Unii Europejskiej
W wypadku państw członkowskich Unii Europejskiej każdy adres zapisywany jest w języku danego kraju, z uwzględnieniem następujących reguł:
—
Belgia: adresy podawane są w języku francuskim i niderlandzkim
(zgodnie z umową z władzami Belgii język niemiecki – trzeci język urzędowy
tego kraju – nie jest dodawany);
—
Bułgaria, Grecja i Cypr: adresy podawane są dwa razy – raz
alfabetem oryginalnym i raz alfabetem łacińskim (transliteracja angielska). W
wersjach w języku bułgarskim lub greckim nazwy miasta i kraju zapisuje się także
alfabetem łacińskim (transliteracja angielska);
—
Irlandia: adresy podawane są w języku irlandzkim i angielskim;
—
Malta: adresy podawane są w języku maltańskim i angielskim;
—
Finlandia: adresy podawane są w języku fińskim i szwedzkim.
Przykład wielojęzycznej listy adresowej dla państw członkowskich Unii Europejskiej, zob. pkt 9.1.4.
Kraje trzecie
W wypadku krajów trzecich, w których stosuje się alfabet inny niż łaciński (Chiny, Japonia, kraje arabskie itd.), konieczna jest transliteracja adresów na alfabet łaciński. Nazwa kraju oraz – w miarę możliwości – nazwa miasta zapisywane są w języku powszechnie stosowanym w komunikacji międzynarodowej (zwykle w języku angielskim).
