8.1. Odsyłacze do przypisów
Sposób tworzenia odesłań do przypisów jest taki sam we wszystkich wersjach językowych; mogą one przyjąć następujące formy:
Odesłania do rozporządzenia Komisji (1) znajdują się również w zaleceniu Rady (2); jednakże brak ich w tekście Trybunału Sprawiedliwości (3).
Wszystkie dane pochodzą z Eurostatu (*).
Przypisy zazwyczaj numeruje się od nowa na każdej stronie i umieszcza na dole strony. Drukuje się je czcionką mniejszą niż główny tekst (zwykle o dwa stopnie) i oddziela od tekstu linią. Czasami stosuje się numerację ciągłą, umieszczając przypisy na końcu rozdziału lub tomu.
Odnośnik do przypisu (wraz z nawiasami) zapisuje się zawsze czcionką zwykłą (nawet jeśli tekst lub tytuły, do których się odnosi, pisane są kursywą lub czcionką pogrubioną).
Gdy odnośnik do przypisu pojawia się w tabeli, przypis musi znaleźć się w obrębie tabeli.
Przypisy i odsyłacze do przypisów: przygotowanie tekstu/zalecenia dotyczące pisania tekstu:
zob. pkt 4.2.3.