5.6. Podział tekstu
Tekst publikacji powinien mieć przejrzystą formę, która ułatwi czytelnikowi lekturę treści. Nie powinien być zbyt zwarty lub bezładny, powinien posiadać jasną strukturę. Stosuje się przy tym maksymalnie siedmiostopniowy podział tekstu.
Struktura ze złożoną numeracją
Tekst może być podzielony na części, tytuły, działy, rozdziały, ustępy, punkty itd. przy użyciu cyfr, liter, tiretów i punktorów. Numeracja w takiej strukturze wygląda na ogół następująco (kolejność od najwyższego do najniższego rzędu):
Klasyczny podział publikacji wygląda następująco:
Część pierwsza DZIAŁALNOŚĆ UNII
Dział I ROZWÓJ UNII
Rozdział I – Ogólna sytuacja polityczna
A. Uprawnienia budżetowe
1. Najważniejsze zmiany
a) Przyjęte dyrektywy
Struktura bez numeracji
Jeżeli tytuły nie są opatrzone nazwami poszczególnych segmentów (część, rozdział itp.) ani układami cyfr lub liter (I, A, 1), w tekście konieczne jest zaznaczenie hierarchii tytułów i podtytułów odpowiednią wielkością i formatem czcionki:
DZIAŁALNOŚĆ UNII
ROZWÓJ UNII
Ogólna sytuacja polityczna
Uprawnienia budżetowe
Najważniejsze zmiany
Przyjęte dyrektywy
Struktura z numeracją cyfrową wielorzędową
Można zastosować również numerację cyfrową wielorzędową:
Część pierwsza – DZIAŁALNOŚĆ UNII
Dział I – ROZWÓJ UNII
1. Ogólna sytuacja polityczna
1.1. Uprawnienia budżetowe
1.1.1. Najważniejsze zmiany
1.1.1.1. Przyjęte dyrektywy
W tym przypadku nie należy tworzyć nadmiernej liczby poziomów podtytułów.
Struktura z numeracją ciągłą
W przypadku publikacji zawierających liczne odesłania do innych części tekstu paragrafy numeruje się często w sposób ciągły. Numery te – które są niezależne od paginacji tekstu – stosuje się wówczas w odesłaniach.
Numerację ciągłą można również stosować w połączeniu z inną strukturą numeracji.