5.6. Podział tekstu

Tekst publikacji powinien mieć przejrzystą formę, która ułatwi czytelnikowi lekturę treści. Nie powinien być zbyt zwarty lub bezładny, powinien posiadać jasną strukturę. Stosuje się przy tym maksymalnie siedmiostopniowy podział tekstu.

Struktura ze złożoną numeracją

Tekst może być podzielony na części, tytuły, działy, rozdziały, ustępy, punkty itd. przy użyciu cyfr, liter, tiretów i punktorów. Numeracja w takiej strukturze wygląda na ogół następująco (kolejność od najwyższego do najniższego rzędu):

—

wielkie cyfry rzymskie (I, II, III, IV itd.),

—

wielkie litery (A, B, C, D itd.),

—

cyfry arabskie (1, 2, 3, 4 itd.),

—

małe litery (a, b, c, d itd.),

—

małe cyfry rzymskie (i, ii, iii, iv, v itd.),

—

tiret (—),

—

punktory (•).

Uwaga:

Małe cyfry rzymskie to numeracja spotykana głównie w Dzienniku Urzędowym (podział w obrębie liter a), b) itd.). Punktorów należy unikać przy redagowaniu aktów prawnych. Reguły dotyczące tekstów publikowanych w Dzienniku Urzędowym, zob. pkt. 2.7 i „Tabele podsumowujące”.

Klasyczny podział publikacji wygląda następująco:

Część pierwsza DZIAŁALNOŚĆ UNII

Dział I ROZWÓJ UNII

Rozdział I – Ogólna sytuacja polityczna

A. Uprawnienia budżetowe

1. Najważniejsze zmiany

a) Przyjęte dyrektywy

Struktura bez numeracji

Jeżeli tytuły nie są opatrzone nazwami poszczególnych segmentów (część, rozdział itp.) ani układami cyfr lub liter (I, A, 1), w tekście konieczne jest zaznaczenie hierarchii tytułów i podtytułów odpowiednią wielkością i formatem czcionki:

DZIAŁALNOŚĆ UNII

ROZWÓJ UNII

Ogólna sytuacja polityczna

Uprawnienia budżetowe

Najważniejsze zmiany

Przyjęte dyrektywy

Struktura z numeracją cyfrową wielorzędową

Można zastosować również numerację cyfrową wielorzędową:

Część pierwsza – DZIAŁALNOŚĆ UNII
Dział I – ROZWÓJ UNII
1. Ogólna sytuacja polityczna
1.1. Uprawnienia budżetowe
1.1.1. Najważniejsze zmiany
1.1.1.1. Przyjęte dyrektywy

W tym przypadku nie należy tworzyć nadmiernej liczby poziomów podtytułów.

Struktura z numeracją ciągłą

W przypadku publikacji zawierających liczne odesłania do innych części tekstu paragrafy numeruje się często w sposób ciągły. Numery te – które są niezależne od paginacji tekstu – stosuje się wówczas w odesłaniach.

Numerację ciągłą można również stosować w połączeniu z inną strukturą numeracji.