Υπηρεσία Εκδόσεων — Διοργανικό εγχειρίδιο σύνταξης κειμένων

3.3.2. Προσθήκες και αρίθμηση

Όταν παρεμβάλλονται στο διατακτικό ισχύουσας πράξης άρθρα, παράγραφοι ή άλλες υποδιαιρέσεις οι οποίες προσδιορίζονται είτε με αριθμό είτε με γράμμα, τότε αποκτούν τον αριθμό ή το γράμμα της αμέσως προηγούμενης υποδιαίρεσης του ίδιου επιπέδου, με την προσθήκη του γράμματος «α», «β», «γ», «δ» κ.ο.κ. Τα άρθρα που παρεμβάλλονται μετά το άρθρο μόνο προσδιορίζονται ως «άρθρο 1α», «άρθρο 1β» κ.ο.κ.

Ειδικοί κανόνες εφαρμόζονται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

—

στις εξαιρετικές περιπτώσεις που εισάγονται άρθρα, παράγραφοι ή άλλες αριθμημένες υποδιαιρέσεις πριν την πρώτη υποδιαίρεση του ίδιου επιπέδου, τότε προσδιορίζονται με το σύμβολο «–»: «άρθρο –1», «άρθρο –1α», «παράγραφος –1», «παράγραφος –1α», «στοιχείο –α)», «στοιχείο –αα)» κ.ο.κ,

—

σε περιπτώσεις ακόμη πιο περίπλοκων παρεμβολών, λύση μπορεί να αποτελέσει και πάλι η χρήση του συμβόλου «–». Για παράδειγμα, να παρεμβληθεί το άρθρο 1–α ανάμεσα στο άρθρο 1 και στο άρθρο 1α.

Όταν παρεμβάλλονται άρθρα, παράγραφοι ή άλλες υποδιαιρέσεις οι οποίες προσδιορίζονται είτε με αριθμό είτε με γράμμα, δεν πρέπει να αναριθμούνται τα άρθρα, οι παράγραφοι ή οι άλλες υποδιαιρέσεις που ακολουθούν, καθώς μπορεί να υφίστανται παραπομπές σε αυτά σε άλλες πράξεις. Μόνο κατά την κωδικοποίηση ή την αναδιατύπωση γίνεται αναρίθμηση.

(Πηγή: Κοινό βοήθημα, σημείο Γ.9.3.2.)