ISSN 1831-5380
Mapa strony | Klauzula prawna | Pliki cookie | FAQ | Kontakt | Drukuj

7.3. Waluty

7.3.1. Euro i cent

Inne źródła informacji o euro

Euro

euro

Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej przyjętymi w Madrycie w grudniu 1995 r. wspólna waluta europejska nosi nazwę euro. Jedno euro dzieli się na 100 centów. Jego symbolem jest znak , a kod ISO to EUR.

W języku polskim:
„euro” (forma nieodmienna, nie przybiera liczby mnogiej)
Strefa euro

Określenie „strefa euro” jest oficjalnym terminem określającym grupę państw, które przyjęły euro jako jedyną walutę. Należy unikać określeń typu „obszar euro”, „eurostrefa”, „eurozona” czy „euroland”.

Euro i ecu

Euro zastąpiło walutę ecu 1 stycznia 1999 r., po przeliczeniu według kursu „jeden do jednego” [zob. rozporządzenie Rady (WE) nr 1103/97 (Dz.U. L 162 z 19.6.1997, s. 1), zob. również rozporządzenie Rady (WE) nr 974/98 (Dz.U. L 139 z 11.5.1998, s. 1)]. Odniesienia do waluty ecu (sprzed 1999 r.) powinny pozostać w ecu.

Cent

cent

Zasadniczo określenie „cent” stosuje się we wszystkich językach urzędowych UE. Jednakże użycie nazwy „cent” nie stoi na przeszkodzie powszechnemu stosowaniu wariantów tego terminu w poszczególnych państwach członkowskich [zob. motyw 2 rozporządzenia (WE) nr 974/98 z dnia 3 maja 1998 r.].

W języku polskim spotykana jest też forma „eurocent”.

W tekstach unijnych preferuje się formę „cent” (forma obowiązująca w aktach prawnych Unii).

W języku polskim:
cent” (lp.), „centy” (lm.)
Zobacz również pkt 7.3.3:
Ostatnia aktualizacja: 10.5.2022
Góra strony
Poprzednia stronaNastępna strona